AKTS - Medya ve Siyaset

Medya ve Siyaset (KAM429) Ders Detayları

Ders Adı	Ders Kodu	Dönemi	Saati	Uygulama Saati	Laboratuar Hours	Kredi	AKTS
Medya ve Siyaset	KAM429	Alan Seçmeli	3	0	0	3	8

Ön Koşul Ders(ler)i
N/A

Dersin Dili	Türkçe
Dersin Türü	Seçmeli Dersler
Dersin Seviyesi	Lisans
Ders Verilme Şekli	Yüz Yüze
Dersin Öğrenme ve Öğretme Teknikleri	Anlatım, Tartışma, Soru Yanıt, Takım/Grup Çalışması.
Dersin Koordinatörü
Dersin Öğretmen(ler)i	Dr. Asuman Özgür Keysan
Dersin Asistan(lar)ı
Dersin Amacı	Bu ders öğrencilere medyayla ilgili temel siyasi kavramları tanıtacaktır. Öğrencilerin medyayı incelemede analitik beceriler geliştirmelerini sağlayacak ve medya ve siyaset arasındaki ilişkiyi anlamalarına yardımcı olacaktır. Ayrıca ders öğrencilerin medyanın farklı biçimlerini ve yeni teknolojileri keşfetmelerine olanak sağlayarak, öğrencileri küresel siyasi süreçlerde 'yeni medyanın' oynadığı role aşina hale getirecektir.
Dersin Eğitim Çıktıları	Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler; Medya, demokrasi ve basın özgürlüğü ilişkisi üzerine tartışma yürütebilecek Medya ve kitle iletişim kuramlarına ilişkin teorik yaklaşımları bilecek Dijital çağda siyasal iletişim konusunda bilgi sahibi olacaktır.
Dersin İçeriği	Medya ve siyasal iktidar ilişkisi.

Haftalık Konular ve İlgili Ön Hazırlık Çalışmaları

Hafta	Konular	Ön Hazırlık
1	Ders Tanıtımı ve Tanışma
2	Medyayı tanımlamak: Medyaya Farklı Bakışlar	Hall, S. (1999). İdeolojinin Yeniden Keşfi: Medya Çalışmalarında baskı Altında Tutulanın Geri Dönüşü, içinde Mehmet Küçük (ed.), Medya, İktidar, İdeoloji, Ankara: Ark. Oates, S. (2008) “Introduction”. Introduction to Media and Politics içinde. London: SAGE, 1-21
3	Demokrasi, Kamusal Alan ve Basın Özgürlüğü	Meyer, T. (2002). Medya Demokrasisi: Medya Siyaseti Nasıl Sömürgeleştirir?, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 21-62. Aydın, S. (2016). “Medya ve İnsan Hakları: Bir Varoluş Problemi”, içinde Nevin Yıldız Tahincioğlu (ed.), Yamuk Hakikat, Ankara: Ütopya Yayınevi, 7-22. Ek okumalar Kaya, R. (2009). İktidar Yumağı, Ankara: İmge Kitabevi, 82-110.
4	Medyanın Demokratik Rolü	Keane, J. (1992). Medya ve Demokrasi, Haluk Şahin (çev), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 19-60. Mazzoleni, G.& Schulz,W. (2009). Politikanın Medyatikleşmesi: Demokrasiye Bir Meydan Okuyuş mu?, içinde Fatih Keskin, Pınar Özdemir (ed.), Halkla İlişkiler Üzerine Disiplinlerarası Bir Alanın Yönelimleri, Ankara: Dipnot.
5	Medya ve kitle iletişim kuramları: Geleneksel ve Eleştirel Yaklaşımlar	Yaylagül, L. (2006). Kitle İletişim Kuramları, Ankara: Dipnot Yayınları. Ek okumalar McNair, B. (2007). An Introduction to Political Communication, London: Routledge.
6	Medya ve Toplumsal Cinsiyet	Candemir, D. M. (2020). “2000’lerde Feminizm: Türkiye’de Feminist Hareketler ve Dijital Aktivizm”, Modern Türkiye de Siyasi Düşünce Feminizm içinde, 10, İstanbul: İletişim. Çelenk, S. (2010). “Kadınların Medyada Temsili ve Etik Sorunlar”, Televizyon Haberciliğinde Etik, Editörler: Bülent Çaplı ve Hakan Tuncel, Ankara: Yayınevi yok.
7	Bir İktidar Kurumu olarak Medya	Chomsky, N. (2004). Medya Denetimi, İstanbul: Everest Yayınları. Medya Raporu İnceleme: https://halagazeteciyiz.net/category/raporlar/aylik-medya-raporu/ Ek Okumalar Durna, T., Binark & M. Bayraktutan. (2020). İletişim Hakkı ve Yeni Medya: Tehditler ve Olanaklar, Ankara: UMAG
8	Ara Sınav
9	Siyasetin Kişiselleşmesi ve Amerikanvarileşme ve Entertainment	Bora, T. (2010). “Enteltainment”, Sol, Sinizm, Pragmatizm içinde. İstanbul: İletişim, 229-248. Aelst, V., Scheafer, T., & Stanyer, J. (2012). “The Personalization of Mediated Political Communication: A Review of Concepts, Operationalizations and Key Findings”, 203-220.
10	Siyasal Reklam ve Propaganda	Wernick, A. (1996). Promosyon Kültürü: Reklam, İdeoloji ve Sembolik Anlam, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları, 189-233. Lazarsfeld, P. L. & Merton, R. K. (1949). “Studies in Radio and Film Propaganda,” Transactions of the New York Academy of Sciences 6, 58-79. Reprinted in: Robert K. Merton (ed.). 1968. Social Theory and Social Structure. New York: Free Press, 563-582. Ek okumalar: Özkan, N. (2019). Kahramanın Yolculuğu, İstanbul: Mediacat Özkan, N. Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: MediaCat.
11	Siyasal İletişim ve Post-Truth Tartışmaları	Taş, O. & Taş, T. (2018) Post-Hakikat Çağında Sosyal Medyada Yalan Haber ve Suriyeli Mülteciler Sorunu, İletişim Dergisi, 29: 183-207. Horne, B.D., & Adali, S. (2017). This Just In: Fake News Packs a Lot in Title, Uses Simpler, Repetitive Content in Text Body, More Similar to Satire than Real News. ArXiv, abs/1703.09398. Ek okumalar Lee McIntyre (2018) Post-Truth (MIT Press Essential Knowledge Series). USA: MIT Press.
12	Türkiye’de Medya: Alternatif Yaklaşımlar	Adaklı, G. (2014). Neoliberalizm ve Medya: Dünya'da ve Türkiye'de Medya Endüstrisinin Dönüşümü. Mülkiye Dergisi, 34 (269), 67-84. Alankuş S. (2008). “Türkiye’de ‘Başka’ Bir Demokrasi için ‘Başka’ Bir Medya ve Habercilik. İçinde Uygun Adım Medya. İncilay Cangöz (der.). İstanbul: Ayraç Yayınları, ss.177-227. Ayan, V., M. (2021). Gençlerle Baş Başa: Habercilik ve Medya, İstanbul: Yordam Kitap.
13	Dijital Çağda Siyasal İletişim	Bayraktutan, G , Binark, M , Çomu, T , Doğu, B , İslamoğlu, G , Aydemir, A . (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya ve Türkiye’de 2011 Genel Seçimlerinde Twitter Kullanımı. Bilig, (68), 59-96. Bimber, B. (2014). Digital Media in the Obama Campaigns of 2008 and 2012: Adaptation to the Personalized Political Communication Environment, Journal of Information Technology & Politics, 11:2, 130-150. Ek okuma Brian L. Ott (2017) The age of Twitter: Donald J. Trump and the politics of debasement, Critical Studies in Media Communication, 34:1, 59-68.
14	Değerlendirme

Kaynaklar

Ders Kitabı	1. Hall, S. (1999). İdeolojinin Yeniden Keşfi: Medya Çalışmalarında baskı Altında Tutulanın Geri Dönüşü, içinde Mehmet Küçük (ed.), Medya, İktidar, İdeoloji, Ankara: Ark.
	2. Oates, S. (2008) “Introduction”. Introduction to Media and Politics içinde. London: SAGE, 1-21
	3. Meyer, T. (2002). Medya Demokrasisi: Medya Siyaseti Nasıl Sömürgeleştirir?, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları, 21-62.
	4. Kejanlıoğlu, B., D. (2004). “Medya Çalışmalarında Kamusal Alan Kavramı”, içinde Meral Özbek (ed.), Kamusal Alan, İstanbul: Hil Yay.
	7. Keane, J. (1992). Medya ve Demokrasi, Haluk Şahin (çev), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 19-60.
	8. Mazzoleni, G.& Schulz,W. (2009). Politikanın Medyatikleşmesi: Demokrasiye Bir Meydan Okuyuş mu?, içinde Fatih Keskin, Pınar Özdemir (ed.), Halkla İlişkiler Üzerine Disiplinlerarası Bir Alanın Yönelimleri, Ankara: Dipnot.
	9. Yaylagül, L. (2006). Kitle İletişim Kuramları, Ankara: Dipnot Yayınları.
	12. Candemir, D. M. (2020). “2000’lerde Feminizm: Türkiye’de Feminist Hareketler ve Dijital Aktivizm”, Modern Türkiye de Siyasi Düşünce Feminizm içinde, 10, İstanbul: İletişim.
	13. Çelenk, S. (2010). “Kadınların Medyada Temsili ve Etik Sorunlar”, Televizyon Haberciliğinde Etik, Editörler: Bülent Çaplı ve Hakan Tuncel, Ankara: Yayınevi yok.
	14. Chomsky, N. (2004). Medya Denetimi, İstanbul: Everest Yayınları.
	15. Medya Raporu İnceleme: https://halagazeteciyiz.net/category/raporlar/aylik-medya-raporu/
	18. Bora, T. (2010). “Enteltainment”, Sol, Sinizm, Pragmatizm içinde. İstanbul: İletişim
	20. Wernick, A. (1996). Promosyon Kültürü: Reklam, İdeoloji ve Sembolik Anlam, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları, 189-233.
	21. Lazarsfeld, P. L. & Merton, R. K. (1949). “Studies in Radio and Film Propaganda,” Transactions of the New York Academy of Sciences 6, 58-79. Reprinted in: Robert K. Merton (ed.). 1968. Social Theory and Social Structure. New York: Free Press, 563-582.
	22. Aelst, V., Scheafer, T., & Stanyer, J. (2012). “The Personalization of Mediated Political Communication: A Review of Concepts, Operationalizations and Key Findings”, 203-220.
	24. Taş, O. & Taş, T. (2018) Post-Hakikat Çağında Sosyal Medyada Yalan Haber ve Suriyeli Mülteciler Sorunu, İletişim Dergisi, 29: 183-207.
	25. Horne, B.D., & Adali, S. (2017). This Just In: Fake News Packs a Lot in Title, Uses Simpler, Repetitive Content in Text Body, More Similar to Satire than Real News. ArXiv, abs/1703.09398.
	27. Adaklı, G. (2014). Neoliberalizm ve Medya: Dünya'da ve Türkiye'de Medya Endüstrisinin Dönüşümü. Mülkiye Dergisi, 34 (269), 67-84.
	28. Alankuş S. (2008). “Türkiye’de ‘Başka’ Bir Demokrasi için ‘Başka’ Bir Medya ve Habercilik. İçinde Uygun Adım Medya. İncilay Cangöz (der.). İstanbul: Ayraç Yayınları, ss.177-227.
	29. Ayan, V., M. (2021). Gençlerle Baş Başa: Habercilik ve Medya, İstanbul: Yordam Kitap.
	30. Bayraktutan, G , Binark, M , Çomu, T , Doğu, B , İslamoğlu, G , Aydemir, A . (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya ve Türkiye’de 2011 Genel Seçimlerinde Twitter Kullanımı. Bilig, (68), 59-96.
	31. Bruce Bimber (2014) Digital Media in the Obama Campaigns of 2008 and 2012: Adaptation to the Personalized Political Communication Environment, Journal of Information Technology & Politics, 11:2, 130-150.
Diğer Kaynaklar	5. Van Aelst, P, & Walgrave, S. (2017). “How Political Actors Use the Media”, New York: Palgrave.
	6. Aydın, S. (2016). “Medya ve İnsan Hakları: Bir Varoluş Problemi”, içinde Nevin Yıldız Tahincioğlu (ed.), Yamuk Hakikat, Ankara: Ütopya Yayınevi, 7-22.
	10. McNair, B. (2007). An Introduction to Political Communication, London: Routledge.
	11. McQuail, D. (2005). McQuail’s Mass Communication Theory, London: Thousand Oaks, Calif.
	16. Durna, T., Binark & M. Bayraktutan. (2020). İletişim Hakkı ve Yeni Medya: Tehditler ve Olanaklar, Ankara: UMAG
	17. Kaya, R. (2009). İktidar Yumağı, Ankara: İmge Kitabevi.
	22. Özkan, N. (2019). Kahramanın Yolculuğu, İstanbul: Mediacat
	23. Özkan, N. Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: MediaCat.
	26. Lee McIntyre (2018) Post-Truth (MIT Press Essential Knowledge Series). USA: MIT Press.
	32. Brian L. Ott (2017) The age of Twitter: Donald J. Trump and the politics of debasement, Critical Studies in Media Communication, 34:1, 59-68.

Değerlendirme System

Çalışmalar	Sayı	Katkı Payı
Devam/Katılım	1	5
Laboratuar	-	-
Uygulama	-	-
Alan Çalışması	-	-
Derse Özgü Staj	-	-
Küçük Sınavlar/Stüdyo Kritiği	-	-
Ödevler	-	-
Sunum	1	15
Projeler	-	-
Rapor	-	-
Seminer	-	-
Ara Sınavlar/Ara Juri	1	35
Genel Sınav/Final Juri	1	50
Toplam	4	105

Yarıyıl İçi Çalışmalarının Başarı Notu Katkısı	50
Yarıyıl Sonu Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı	50
Toplam	100

Kurs Kategorisi

Temel Meslek Dersleri	X
Uzmanlık/Alan Dersleri
Destek Dersleri
İletişim ve Yönetim Becerileri Dersleri
Aktarılabilir Beceri Dersleri

Dersin Öğrenim Çıktılarının Program Yeterlilikleri ile İlişkisi

#	Program Yeterlilikleri / Çıktıları	Katkı Düzeyi
#	Program Yeterlilikleri / Çıktıları	1	2	3	4	5
1	İktisadın temel kavram ve yöntemlerini anlama, açıklama ve kullanma becerilerini edinmek
2	Makro ekonomik çözümleme becerisi edinmek
3	Mikro ekonomik çözümleme becerisi edinmek
4	Yerel, ulusal, bölgesel ve/veya küresel düzeyde iktisat politikalarının oluşturulması ve uygulanmasını anlamak					X
5	Ekonomi ve ekonomiyle ilgili konularda farklı yaklaşımları öğrenmek
6	Ekonomik çözümlemelerde nitel ve nicel araştırma tekniklerini öğrenmek
7	Modern yazılım, donanım ve/veya diğer teknolojik araçları kullanma becerisini geliştirmek
8	Disiplin içi ve disiplinler arası takım çalışması becerisini geliştirmek					X
9	Eleştirel çözümleme, tartışma ve/veya yaşam boyu öğrenmeyi teşvik ederek açık fikirli olmaya katkıda bulunmak
10	Çalışma ahlakı ve toplumsal sorumluluk duygusunu geliştirmek
11	İletişim becerisini geliştirmek
12	Aşağıda belirtilen alanlardan en az birinde bilgi ve becerileri etkin bir biçimde uygulama yetisini geliştirmek: İktisat politikası, kamu politikası, uluslararası iktisadi ilişkiler, endüstriyel ilişkiler, parasal ve finansal ilişkiler			X

ECTS/İş Yükü Tablosu

Aktiviteler	Sayı	Süresi (Saat)	Toplam İş Yükü
Ders saati (Sınav haftası dahildir: 16 x toplam ders saati)	14	3	42
Laboratuar
Uygulama
Derse Özgü Staj
Alan Çalışması
Sınıf Dışı Ders Çalışma Süresi	14	7	98
Sunum/Seminer Hazırlama	1	20	20
Projeler
Raporlar
Ödevler
Küçük Sınavlar/Stüdyo Kritiği
Ara Sınavlara/Ara Juriye Hazırlanma Süresi
Genel Sınava/Genel Juriye Hazırlanma Süresi	1	40	40
Toplam İş Yükü			200